Verjaardag en verjaardag ziekenhuis - Reisverslag uit Calinan, Filipijnen van Jennifer Zwol - WaarBenJij.nu Verjaardag en verjaardag ziekenhuis - Reisverslag uit Calinan, Filipijnen van Jennifer Zwol - WaarBenJij.nu

Verjaardag en verjaardag ziekenhuis

Door: Jennifer van Zwol

Blijf op de hoogte en volg Jennifer

07 Juni 2015 | Filipijnen, Calinan

Maandag 1 juni

Vandaag ben ik jarig! Van te voren hadden we van Helen al gehoord dat we vandaag vrij zouden zijn, dus ik heb eerst lekker uitgeslapen.
Toen ik wakker werd, en de ‘woonkamer’ binnen kwam, was deze helemaal versierd. Echt super leuk. Ik werd door iedereen gefeliciteerd en kreeg gelijk een feesthoedje op haha. Ook was er voor mij een taart geregeld, dus die hebben we opgegeten als ontbijt. Echt super lief .
We hoorde dat we moesten basketballen, dit hoort allemaal bij de viering van het 36 jarige bestaan van het ziekenhuis. Omkleden en ready waren we. Alleen waren de andere verpleegkundigen er niet. We hadden niet echt veel zin om te wachten, dus zijn vertrokken naar het zwembad. Helaas bleek dat ze het zwembad aan het schoonmaken waren, dus toen maar weer terug naar het ziekenhuis. Even lunchen en het andere zwembad maar proberen. Deze was wel open. Lekker de hele middag aan het zwembad gelegen. Om 16.00 uur moesten we terug zijn, omdat we ook een dans moeten doen op het feest van woensdag, dus die moet wel geoefend worden natuurlijk.
’s avond zijn we naar Davao geweest en hebben we bij het Franse restaurant, waar we wel eens eerder waren geweest, lekker gegeten. Het was een geslaagde dag.

Dinsdag 2 juni

Lieselotte is jarig! Ik had vandaag avonddienst op de ER. Maar wel stond er weer een potje basketbal op de planning. Helaas hebben we deze verloren, maar pffff wat was het warm! Daarna konden we gelijk douchen, best fijn toch zo’n koude douche haha.
’s middags heb ik geprobeerd om met Lieselotte te bellen, de dag ervoor kon ik namelijk met niemand bellen… echt heel frustrerend. Maar het lukte, gelukkig .
Om 15.00 uur begon mijn avonddienst op de ER. Alleen deze duurde maar tot 18.00 uur, omdat we weer moesten dansen.

Woensdag 3 juni

Vandaag bestaat het ziekenhuis 36 jaar!!! Dat wordt hier groots gevierd. We begonnen de dag met een kerkdienst om 9.00 uur. Helaas was het veel in Filipijns, dus verstonden we er niks van. Maar ja… we waren er wel bij.
Daarna volgde er een ‘optocht’ door de stad. Auto’s, motors en andere voertuigen reden mee in een soort van optocht met de politie als escort. De auto’s waren allemaal versierd met ballonnen. Het tochtje was maar heel kort, maar wel grappig. We reden door Calinan en hadden best wat bekijks.
Verder waren er die middag niet veel activiteiten. Wel stond er om 13.00 uur nog een volleybal wedstrijd gepland, maar deze werd pas om 15.00 uur gespeeld.
Om 18.00 uur begon het echte feest. De soort van sporthal bij het ziekenhuis, had een podium en er stonden allemaal tafels en stoelen en er was een DJ, die echt wel goede muziek draaide. Eerst gingen we met z’n alle eten. Daarna was het tijd voor alle dansoptredens van de verschillende teams. Wij waren als laatste aan de beurt. Filipijnen kunnen echt mega goed dansen, en omdat we maar 3 keer geoefend hadden, viel onze dans dus wel een beetje tegen. Maar ach.. het was leuk om te doen!

Daarna werd er bekend gemaakt wel team gewonnen had met de balspellen en met het dansen. Wij zijn 3x derde geworden haha. Ach ja meedoen is beter dan winnen, zeggen ze toch?

Daarna lekker gedanst, ook weer een geslaagde avond!

Donderdag 4 juni

Om 10.00 uur hadden we reflectie met Helen over onze stage. Auau, wat was het vroeg! Met Helen even besproken wat we nog willen doen hier, en hoe het met ons gaat op stage. ‘So far so good’ zei ze. Prima dus.
Om 12.30 uur vertrokken we samen met Helen naar Davao. We wilde namelijk nog graag een keer naar het Mother Theresa huis om een donatie te geven van ons sponsorgeld. We hebben melkpoeder, pap en speelgoed kunnen geven van het geld dat we hebben ingezameld. De kinderen waren er echt zo blij mee. Wat ik grappig vond, was dat ze vooral blij waren met de melk en niet zo zeer met het speelgoed. Heel veel van deze kinderen zijn namelijk ondervoed en willen dus liever eten dan speelgoed. Dat hoor je in Nederland echt niet…

Daarna hebben we nog wat spullen gekocht voor het ziekenhuis van ons ingezamelde geld zoals een zuurstoftank voor in de ‘ambulance’ van het ziekenhuis. Ze hebben namelijk alleen maar hele grote tanken en deze passen lastig in de auto en vallen soms ook wel eens om, waardoor de patiënt zich helemaal kapot schrikt. Ook hebben we nog een zuurstofregulator gekocht, 3 po’s en een doppler voor het Health Center. Verder sponsoren we op 19 juni een medical mission naar de bergen. Hier geven we gratis medicijnen en check ups aan deze mensen. Iedereen nogmaals heel erg bedankt voor het geld dat ik heb mogen ontvangen. Zonder jullie hadden we dit niet allemaal kunnen doen!

Ik was aan het einde van de dag helemaal kapot… dus vroeg m’n bedje in!

Vrijdag 5 juni

Vandaag een ochtenddienst gedraaid op de ER. Het was best een rustige dag, maar ik heb toch weer een bevalling kunnen zien. Deze vrouw was 42 weken zwanger, maar haar buik was nog zo plat, ik vroeg me echt af of de baby wel gezond en groot genoeg was. De baby was er binnen 10 minuten, niks inknippen, niks duwen op de buik. En het was haar eerste kind!!! Zo wil ik ook wel bevallen. Het meisje was helemaal gezond . Het blijft mooi om te mogen zien.
Rond 15.00 uur, toen m’n dienst er eigenlijk op zat, kwam er een bewusteloze man binnen van, ik denk, 22/23 jaar. Hij had een zelfmoordpoging gedaan en had rattengif ingenomen. Hij ademde heel raar. Ze hebben zijn buik ‘leeg getrokken’ en er kwam allemaal echt roze vloeistof uit! Zo raar om te zien. Ze wilde eerst, volgens mij, de buik soort van leegzuigen, maar het apparaat werkte niet. Het was voor mij echt wel frustrerend om te zien, het leek namelijk allemaal zo lang te duren, voordat er echt wat gebeurde. Hij is later naar de afdeling overgeplaatst. Waarschijnlijk heeft het gif zijn hersenen wel aangetast, maar het is nog onzeker welke schade hij er aan heeft overgehouden. Het was erg heftig.

’s avond zijn we uit eten geweest en weer naar Echilon om te stappen. Alleen ik was nog zo moe, dat ik samen met Marije en Jaimy al om 22.30 uur naar huis ben gegaan.

Zaterdag 6 juni

Vandaag lekker een dagje niks gedaan. Beetje lezen etc. Ook wel eens fijn.

Zondag 7 juni

Vandaag weer aan de slag voor school .

Volgende week ga ik alweer mijn laatste week stage lopen op de ER. Het gaat toch allemaal wel echt snel hoor!

Jullie horen weer van me

Kus Jennifer xx

  • 07 Juni 2015 - 09:06

    Mama:

    Hey lieverd, mooi verslag weer. Wat fijn dat jullie zulke mooie dingen met jullie sponsorgeld hebben kunnen doen!

  • 07 Juni 2015 - 11:14

    Priscilla Sluijs:

    Wat een gaaf verslag weer. Goed om te lezen wat je allemaal voor die mensen hebt kunnen betekenen :)!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Jennifer

Ik ga voor 3,5 maand naar de Filipijnen om stage te lopen in een lokaal ziekenhuis in Calinan.

Actief sinds 30 Maart 2015
Verslag gelezen: 173
Totaal aantal bezoekers 6107

Voorgaande reizen:

31 Maart 2015 - 23 Juli 2015

Mijn eerste reis

Landen bezocht: