Vaccineren, Welkomsfeest en Samal

Vaccineren, welkomsfeest en Samal

De derde week gaat morgen alweer in, wat gaat de tijd snel!
Afgelopen week was erg druk. Maandag heb ik stage gelopen in het ziekenhuis van 7 tot 3. Ik merk dat ik steeds meer in de gaten krijg hoe de dag verloopt en wanneer wat moet gebeuren. Hierdoor zijn de dagen leuker en gaat de tijd sneller.
Dinsdag verliep ook goed, ik ben de hele dag lekker bezig geweest op stage en heb voor het eerst een infuus geprikt, het ging in één keer goed. Ik was helemaal blij. De patiënten hier vinden het helemaal geen probleem dat je dingen wilt proberen! Ze vinden je vooral een ‘beautiful nurse’. Niet alleen in het ziekenhuis hoor je dat, ook erbuiten. Als je door het winkelcentrum loopt, kijkt iedereen je aan. Ze vinden ons zo mooi wit. Iedereen wil hier eigenlijk wit zijn, net zoals wij allemaal mooi bruin willen zijn door de zon. Ze doen er hier dan ook alles aan om er wit uit te zien. Ze doen talkpoeder op hun huid, of krijgen injecties met als bijwerking een wittere huid. Ook in alle crèmes, deo’s etc. zit een whitner. Heel bijzonder allemaal…
Dinsdagavond zijn we met de andere Nederlandse meiden naar de ‘Bonte koe’ geweest, dit is een Nederlands (eigenlijk Europees, de eigenaar is wel Nederlands) restaurant in Davao. De meiden vertrekken namelijk donderdag weer naar huis, dus dit was een soort van afscheidsdiner. Het eten was heerlijk, hier gaan we zeker nog wel een keer naar terug!
Woensdag 15 april zijn we ’s ochtends naar het Health Center in Mintal geweest, dit is een dorpje tussen Calinan en Davao. Hier hebben we van 9 tot 11 baby’s gevaccineerd. Er ging een verpleegkundige van de ER mee en ook nog een afgestuurde verpleegkundige uit de UK, die hier voor drie weken is. In het begin keken we mee hoe ze de baby’tjes vaccineren. Het zag er akelig uit, natuurlijk gingen ze allemaal huilen… ik vond het maar zielig. Na een paar keer me te hebben gekeken, was het mijn beurt. Ik werd goed geholpen door de verpleegkundige en de moeder hield de baby goed vast. Ik vond het echt eng de eerste keer, maar gelukkig ging het goed. Daarna zijn we steeds om de beurt gegaan. De vaccinaties worden gefinancierd door de government, de meeste ouders kunnen dit namelijk helemaal niet betalen. Ik vind het echt heel goed dat de government dit betaald. Hierdoor kunnen deze baby’s niet ziek worden, aan ziektes die door vaccinaties voorkomen hadden kunnen worden. We gaan volgende week woensdag zeker weer terug. Die middag ben ik samen met Jaimy nog even over de markt in Calinan gelopen, maar hier waren we snel weg. Wat een stank… overal dode vissen en koeienkoppen. Niks voor ons. Ook werden we natuurlijk weer continu na geroepen door de lokale mannen hier. Ik word er nu wel een beetje gek van.
Die avond was er voor ons een ‘welkoms-feest’ georganiseerd. Ook was dit gelijk het afscheid voor de andere Nederlandse meiden. Er werd echt groot uitgepakt. Normaal eten we in de keuken, maar dit keer waren alle tafels in de ‘garage’ neergezet. Alle vrijwilligers waren er, en wat van het personeel van het ziekenhuis. Dr. Robillo gaf nog een mooie speech en daarna gingen we lekker eten. De keuken had zich flink uitgesloofd, er was vanalles. Spaghetti, loempia’s, salade, rijst en een heel varken!!! Die heb ik niet geprobeerd, dit durfde ik niet haha. Misschien de volgende keer!
Er werd ook nog een dans gedaan door de kinderen van de Special Minds, erg leuk.
Al snel was het tijd voor de karaoke, daar zijn ze hier echt gek op! Het was een gezellig sfeertje. Ook werd er het nodige gedronken, Filippino’s lusten dat wel! Het was een geslaagde avond, ik lag rond 2.30 uur in bed.
Donderdag ochtend (16 april) werden we al om 7.30 uur wakker. De Nederlandse meiden gingen namelijk om 8 uur weg, en we moesten ze natuurlijk wel even uitzwaaien. Pfff wat was ik nog moe. Nadat we ze hadden uitgezwaaid, ging ik nog lekker even terug naar bed. We hadden namelijk vrij gekregen vandaag, super chill. Rond 11.30 uur toch maar uit bed gegaan. Samen met Jaimy en Jemaine ben ik rond 13.00 uur naar Davao gegaan om te shoppen. We gingen naar een groot shoppingmall. Ik heb nog een leuk broekje en jumpsuit gekocht . Toen we even aan het uitrusten waren, kwam er een klein meisje naar ons toe en pakte onze hand. Deze bracht ze naar haar voorhoofd, dat is hier een teken van respect. We stonden echt helemaal versteld dat dat meisje dit uit zichzelf deed. We zijn toch niet zo bijzonder… we zijn alleen blank. Maar goed, dit gebeurt dus wel vaker. Ik kan er toch niet helemaal aan wennen. Die avond lekker optijd naar bed gegaan, ik was helemaal kapot.

Samal

Vrijdag 17 april zouden we naar Samal gaan. Dit is een eiland vlak bij Davao, met een mooi strand. Toen we wakker werden regende het echt hard. Zouden we gaan, of niet? Mmm we zouden op het strand gaan slapen, en dat is echt niet leuk als het regent. Een arts van het ziekenhuis zou met ons mee gaan, hij had er speciaal vrij voor gevraagd en wij natuurlijk ook. We besloten toch maar om te gaan. De hele weg naar de boot regende het, ik had er een beetje een hard hoofd in. Het was een grote boot waar ook de auto op mee kon, super handig. Zodra we op de boot waren, stopte het ook met regen. SUPER! Na een boot rit van ongeveer 20 min, waren we op het mooie eiland. We zouden naar Maxima gaan, een waterpark. Eerst even lunchen, en daarna toch besloten om maar te gaan. Het was immers droog, en koud was het toch niet. Het was een goede keus, het was lekker rustig. Ik had me een heel ander park voorgesteld, maar het was wel leuk. Er was een mega glijbaan die uitkwam op zee en ook nog een soort van luchtkussen die je in de lucht lanceerde en waar je vervolgens in de zee belande. Het water was echt lekker! Ik ging als eerst van de waterglijbaan af… jemig wat ging dat hard. Ik lande zo hard op het water dat bijna m’n hele bikini uitvloog! Ik probeerde het snel goed te doen, want het water was zoooo helder. Iedereen kon alles zien haha. Volgens mij heeft niemand iets gezien, of naja ik heb geen commentaar gehad haha.
Het luchtkussen leek me te pijnlijk en heb ik dus niet uitgeprobeerd… watje I know.
Rond een uur of 15.00 uur gingen we richting Ilihan Beach. Hier zouden we overnachten. Onderweg nog even eten gehaald, dan hoefde we namelijk niet meer terug om weer avondeten te halen.
We kwamen echt op een heeeeel mooi strand met een mooi resort, Ilihan beach resort. We wilden eigenlijk in tenten gaan slapen, maar waren ook nog bang voor de regen. Dus besloten we om een hutje te huren met wat matrassen, zodat we wel in de openlucht sliepen, mar niet zeiknat zouden worden als het ging regenen. (Kijk maar naar de foto’s op fb, die zeggen meer dan dit).
Na het eten, gingen we nog een duik maken in zee. Het werd inmiddels al donker, maar we zagen de sterren en de lichtjes aan de overkant van de zee! Het was echt prachtig.
Die avond hebben we gezellig geklets en de nodige drankjes genuttigd. Het was een geslaagde dag!

Zaterdag 18 april
Rond 6.30 uur werd ik wakker van de zon…. jaaaa de zon! Het strand en de zee waren nu natuurlijk nog tien keer zo mooi. Super blauw. Al snel werden ook de andere wakker en maakte we een heerlijke ochtendduik. Het water was heerlijk. We zijn ongeveer tot 15.00 uur bij het resort gebleven, lekker zwemmen, dan weer eten. Echt relaxen. Het was echt heerlijk weer, wat een geluk. Ik was super blij dat we toch hadden besloten om te gaan. Helaas ben ik wel een beetje verbrand, de zon is hier om 7.00 uur als sterker dan ik dacht . Rond 15.00 uur zijn we nog even langs de waterval gereden. Ik verwachtte echt een mooie grote waterval, maar dat viel tegen. Het waren allemaal kleine watervalletjes en er was een soort van waterpark van gemaakt. Ook erg leuk, maar het was mega druk. We hadden eigenlijk geen zin meer om weer te gaan zwemmen. Tijdens het zwemmen in de zee, hadden we het top idee gekregen om in Davao nog een massage te nemen! Dus daar wilde we allemaal graag heen haha.
Onderweg op de boot, vertrok de lucht en werd die echt donker. Zodra we weer in Davao waren, kwam er echt een mega bui uit de lucht. Wat een geluk hebben we gehad zeg.
De massage was echt heerlijk. Een uur lang, full body massage voor maar €6,-. Ik was helemaal ontspannen. Daarna gingen we weer terug naar Calinan, hier deden we ongeveer 2 uur over… pfff wat een files. Dit komt door het slechte weer, dan rijdt iedereen hier wel opeens netjes. Normaal rijden ze als gekke over de weg. Inhalen links of rechts, het maakt niks uit! Ik hou soms m’n hart vast als ik in een Jeepney, Altrey of auto zit!
Rond 20.00 uur waren we weer terug in Calinan, en hadden we HONGER. Dus op naar de Coffeespot voor pizza.
Na het eten vond ik het toch wel heeeeel prettig dat ik weer kon douchen . We waren allemaal toch wel erg moe geworden van het reizen, dus weer mooi vroeg naar bed!

Zondag 19 april
Lekker uitgeslapen, en het was weer tijd voor de was. Helaas is hier geen wasmachine, dus ben ik eeuwen bezig om alles schoon te krijgen. M’n broekje had een vlek, ik heb hier wel 10 minuten op staan poetsen, maar helaas! Kan niet wachten op de wasmachine haha.
Vanmiddag nog even naar Davao geweest, dit keer niks gekocht. Ik vond het wel even genoeg.

Op Samal heb ik het goede idee gehad om een onderzoek te gaan doen in het ziekenhuis. We gaan een onderzoek doen naar de hygiëne, en waarom verpleegkundige hier gewoon alle sieraden omhouden, haren los hebben... We gaan vooral kijken waarom ze dit doen, en dan uiteindelijk natuurlijk zorgen dat het beter wordt. Hierdoor ‘vervelen’ we ons minder tijdens de dagen stage in het ziekenhuis.! Ik ben benieuwd of het wat wordt!

Jullie horen weer van me!

Kus Jennifer